Bloga w ogóle miało nie być… w ramach odpoczynku od komputerów, terminów i zobowiązań!

A tu proszę – jakoś tak samo się zadziało i samo zaczęło się pisać! Najpierw w mailach do najbliższych, a później podczas wielogodzinnych podróży pociągiem. Paweł oczywiście dba o stronę techniczną.
Tyle się dzieje, że póki co niemożliwym jest bycie tu na bieżąco i umożliwienie Wam synchronicznej podróży z nami. 
Teksty powstają, a gdy jest czas i Internet załączamy je stopniowo… Niech bedzie więc retrospektywnie.

Wielkie dzięki dla Bogusi, która wspiera mnie dzielnie i niestrudzenie poprawia wszystkie byki. Dziękujemy też Patrykowi Wronie, Adze i Kłosiowi za motywację. Bez tych Waszych kilku ważnych słów raczej nie zdecydowałabym się na prowadzenie bloga. A tym samym ominęłaby mnie spora frajda, jak również możliwość przechowania naszych wspomnień.

Zapraszamy do wspólnej podróży, refleksji, komentarzy, sugestii i pytań…

bon voyage!

gosha i pavloos